دلیل بودن

بازم از تو دور بودن بهونه ی غریبمه
کاش می خوندی تو چشام بی تو موندن مرگمه
عشق تو چقد قشنگ سایه زده به زندگیم
شده دلیل بودنم ، شده دلیل بندگیم
دوریم از هم اما فاصله مون یه دیدنه
چشای نازتو باز کن عزیزم که لحظه ی رسیدنه
اینجا غربت بدجوری قلب منو خنجر میزنه
و فقط به یادته که نفس پر میزنه
عشق من! قشنگترین گریه ی بیصدام تویی
بیا باهم باشیم امید فرداهام تویی./

کاش

کاش میشد عاشقترین شد تو نگات
کاش میشد جون بند باشه به یک نگات
کاش میشد میون شهر داد بزنم عشق تو رو
کاش میشد بمیرم و زنده بشم به عشق تو
کاش میشد بخاطرت از گریه هام رود بسازم
کاش میشد میون اون به عشق تو جون ببازم
کاش میشد یه سر بیای توی این شهر غریب
می دیدی غربتمو توی این فصل غریب
کاش میشد بنویسمت یادگار تو دفترم
کاش میشد یه روز سبز بهت بگم دوستت دارم
کاش میشد فاصله و غربتو با تو شکست
می دیدی حال منو که دلم بی تو شکست
کاش میشد بهار رو کاشت میون دو دست تو
صد گل بوسه گرفت از بهار و دست تو
کاش میشد لحظه ها رو میچیدیم از زندگی
لحظه های پاک و ناب؛ لحظه های عاشقی
کاش میشد می دزدیدیم ماهو از پرده ی شب
اونی که شاهد بوده به یه بوسه بر دو لب
کاش میشد دلتنگیهام برسه به گوش تو
تا بدونی این منم: عاشق بیقرار تو./